Yaşamanın yalnızca nefes almak olduğu bu dünyada
Umut dolu saatlerin sabahını bekliyorum
Belki bir meltem mutluluğu getirirdi
Ellerim titrek ,benliğim yorgun
Biraz da ateşim var herhalde
Başımı kaldırıp bakıyorum gökyüzüne
Yalnız yıldızlar görünüyordu
Acaba erişilebilir miyiz onlara
Saçmalama diyorum kendime
Öyle olsalar yıldız olmazlardı ki...
...
Gündüzün aydınlığı dağıtıyordu duygularımı
Saat acımasızca kefenini giydiriyordu zamana
Ben ise yalnızca bekliyordum
Tik... tak... zaman ilerliyordu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder